شاعربودن گل پسر

الان که برات مینویسم تازه از مراسم احیا شب 21 رمضان برگشتیم امشب مراسم خیلی خوبی بود وبه دل نشست واحساس سبکی می کنم .هرچند اخر مراسم امشب مطلب جالبی برام یاداوری شد واون اینکه ........نمی دونم نوشتن این مطلب توی این شب که شب شهادت حضرت علی ع است کاردرستی یا نه اما برات مینویسم تا بدونی چه وروجکی هستی وبعضی وقتها حس شاعر بودنت چطور گل میکنه .چند روز پیش با یاداوری وزمزمه بیت معروف بر مشامم میرسد هر لحظه بوی کربلا ....ازم پرسیدی اشکال نداره اگه یه کم تغیرش بدم منم از دنیا بی خبر گفتم اشکال نداره ولی یادت باشه بیشتر توی روضه برای امام حسین این رو می خونن پس باید خیلی مواظب باشی منم دیگه پیگیری نکردم .امادیشب که رفتیم هوا خوری گفتی یه شعر ساختم براتون بخونم منم با ذوق وشوق از این پیشنهادت استقبال کردم غافل از این که چه شعری سرودی و اما شعر جدیدت اینه که                  

برمشامم میرسد هر لحظه بوی بستنی                  بر دلم ترسم بماندارزوی بستنی          

خلاصه امشب وقتی مداح مجلس این بیت را زمزمه کرد یاد شعرت افتادم وبا چشمانی گریان که از سر شب برای مظلومیت اقا اشک ریخته بودم یه لحظه با تمام وجود خنده ام گرفت چون اصلا به ذهنم خطور نمی کرد این بیت رابه خوردنی مورد علاقه اتت ربط بدی .